First steps into another world
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mark
28 Januari 2012 | Honduras, Utila
Hallo clowns en acrobaten,
Daar zijn we weer na een aantal enorm relaxte, doch ook gekke dagen!!
Allereerst de laatste dag dat ik schreef leek alles goed te gaan in Atitlan en opeens was daar een aardbeving. De 1ste echte aardbeving die ik mee mocht maken in mijn leven. Normaal gesproken is het niet heel bijzonder maar deze had toch een kracht van 6.2 op de Schaal van Richter.
Gelukkig lag het epicentrum niet in Guatemala maar iets meer in de pacifische oceaan ter hoogte van de grens met Mexico. Maar schudden deed het zeker en er kwam zelfs een dakje naar beneden in de buurt van ons, maar afgezien van deze perikelen verliepen de dagen in Atitlan als een zonnetje! Wat is het meer geweldig en wat hebben we genoten met alle Israeli's, aussies en andere nationaliteiten die op duiken (dubbelop, lees verder)!!
Die middag gingen hebben we motors gehuurd en zijn we naar de vulkaan San Pedro gescheurd! Lauren, Tom en ik crossten door de vulkanische bergen en bossen!! Super gave belevenis, totdat er opeens een politie wagen met sirenes achter ons reed. Ik: 'Moeten wij stoppen en zijn die sirenes voor ons'? Agent: 'Ja de sirenes zijn voor jullie, maar we volgen jullie alleen maar'!! Waarom?? Nou dat zal ik jullie vertellen, wij schenen door de drugsbergen van Centraal America te zijn gereden, super gevaarlijk, waar mensen minder waard zijn dan een stuiver en de wietplanten meer waarde hebben dan goud! Zonder het te weten bracht de politie ons in veiligheid en hebben we er super hard om gelachen! Op de terugweg kwam ik mijn eerst Australische reisgenote tegen na 1 maand, het blijft toch een kleine wereld!
Na 5 dagen verruilden we Atitlan voor Guatemala City om te overnachten en ik zette mijn reis in mijn eentje voort naar Honduras. Copán de ruinas, vrij vertaald de ruines van Copan waren mijn eerste bestemming. Na alweer een ontiegelijke k*treis met een shuttlebus kwamen we aan in Copán waar ik weer eens mijn skills moest tonen om vrienden te maken. 5 seconden en we zaten met colombianen in een restaurant te dineren. Super gezellig dorpje waar we een leuke avond hebben beleefd, maar de eindbestemming was en is altijd UTILA gebleven.
Na het bijeenkomen van Ingrid (een australische/zweedse blonde) konden we samen de weg vervolgen naar het duikerseiland. Op dit moment vertoeven we dan ook op dit mooie eiland en ben ik in een duikcursus beland op de 2de beste plek voor duikers ter wereld. De eerste dagen hebben we vooral theorie gehad en zaten we in een klaslokaal om de begrippen te leren maar gisteren en vandaag (28 Januari) hebben we de eerste duiklessen erop zitten. Morgen gaan we naar het Open Water om met Whale Sharks te duiken, als het goed is kunnen we ze zien, maar dolfijnen en ander gedierte zitten er zeker!!
Het is een compleet andere wereld en voel me super bevoorrecht om dit mee te maken en het voor een spotgoedkope prijs te doen. We zitten namelijk inclusief accommodatie bij Utila Dive Center 6 dagen in de onderwater wereld van de Aarde.
Utila: 'A drinking island with a diving problem'. Dit legt volgens mij alles uit. In de avonden gaan we er stevig tegenaan om de vrouwen uit de jurkjes te dansen en overdag liggen we met onze scuba tanks in het water. 2 dagen geleden was het Australia day en wat je dan aantreft is alleen met een pen te beschrijven die tot de nok toegevuld is met inkt, want het wordt een lang, uitgebreid en gek verhaal. Die Aussies hebben op een positieve manier een paar steken los en een mix met wat Nederlandse crazyness werkt het beste. We hebben de afgelopen dagen dan ook veel plezier gehad en zullen in de aankomende dagen alleen maar dieper en verder in de koraalriffen duiken.
Daarna gaat de backpack verplaatst worden naar Nicaragua en Costa Rica voor de laatste maand van deze ongelofelijke reis! Genoeg dingen te doen en zelfs daar zal ik weer 2 vriendinnen ontmoeten, inclusief onze Zweedse aussie om surflessen te nemen. Sandboarding is de sneeuwloze versie van snowboarden, deze bezigheid zullen we zeker gaan uitproberen maar dat is een latere zorg. Allereerst genieten we van de wereld onder water en de Jamaicaanse stijl op Utila.
Take it slow and don't rush!
Love you all
Daar zijn we weer na een aantal enorm relaxte, doch ook gekke dagen!!
Allereerst de laatste dag dat ik schreef leek alles goed te gaan in Atitlan en opeens was daar een aardbeving. De 1ste echte aardbeving die ik mee mocht maken in mijn leven. Normaal gesproken is het niet heel bijzonder maar deze had toch een kracht van 6.2 op de Schaal van Richter.
Gelukkig lag het epicentrum niet in Guatemala maar iets meer in de pacifische oceaan ter hoogte van de grens met Mexico. Maar schudden deed het zeker en er kwam zelfs een dakje naar beneden in de buurt van ons, maar afgezien van deze perikelen verliepen de dagen in Atitlan als een zonnetje! Wat is het meer geweldig en wat hebben we genoten met alle Israeli's, aussies en andere nationaliteiten die op duiken (dubbelop, lees verder)!!
Die middag gingen hebben we motors gehuurd en zijn we naar de vulkaan San Pedro gescheurd! Lauren, Tom en ik crossten door de vulkanische bergen en bossen!! Super gave belevenis, totdat er opeens een politie wagen met sirenes achter ons reed. Ik: 'Moeten wij stoppen en zijn die sirenes voor ons'? Agent: 'Ja de sirenes zijn voor jullie, maar we volgen jullie alleen maar'!! Waarom?? Nou dat zal ik jullie vertellen, wij schenen door de drugsbergen van Centraal America te zijn gereden, super gevaarlijk, waar mensen minder waard zijn dan een stuiver en de wietplanten meer waarde hebben dan goud! Zonder het te weten bracht de politie ons in veiligheid en hebben we er super hard om gelachen! Op de terugweg kwam ik mijn eerst Australische reisgenote tegen na 1 maand, het blijft toch een kleine wereld!
Na 5 dagen verruilden we Atitlan voor Guatemala City om te overnachten en ik zette mijn reis in mijn eentje voort naar Honduras. Copán de ruinas, vrij vertaald de ruines van Copan waren mijn eerste bestemming. Na alweer een ontiegelijke k*treis met een shuttlebus kwamen we aan in Copán waar ik weer eens mijn skills moest tonen om vrienden te maken. 5 seconden en we zaten met colombianen in een restaurant te dineren. Super gezellig dorpje waar we een leuke avond hebben beleefd, maar de eindbestemming was en is altijd UTILA gebleven.
Na het bijeenkomen van Ingrid (een australische/zweedse blonde) konden we samen de weg vervolgen naar het duikerseiland. Op dit moment vertoeven we dan ook op dit mooie eiland en ben ik in een duikcursus beland op de 2de beste plek voor duikers ter wereld. De eerste dagen hebben we vooral theorie gehad en zaten we in een klaslokaal om de begrippen te leren maar gisteren en vandaag (28 Januari) hebben we de eerste duiklessen erop zitten. Morgen gaan we naar het Open Water om met Whale Sharks te duiken, als het goed is kunnen we ze zien, maar dolfijnen en ander gedierte zitten er zeker!!
Het is een compleet andere wereld en voel me super bevoorrecht om dit mee te maken en het voor een spotgoedkope prijs te doen. We zitten namelijk inclusief accommodatie bij Utila Dive Center 6 dagen in de onderwater wereld van de Aarde.
Utila: 'A drinking island with a diving problem'. Dit legt volgens mij alles uit. In de avonden gaan we er stevig tegenaan om de vrouwen uit de jurkjes te dansen en overdag liggen we met onze scuba tanks in het water. 2 dagen geleden was het Australia day en wat je dan aantreft is alleen met een pen te beschrijven die tot de nok toegevuld is met inkt, want het wordt een lang, uitgebreid en gek verhaal. Die Aussies hebben op een positieve manier een paar steken los en een mix met wat Nederlandse crazyness werkt het beste. We hebben de afgelopen dagen dan ook veel plezier gehad en zullen in de aankomende dagen alleen maar dieper en verder in de koraalriffen duiken.
Daarna gaat de backpack verplaatst worden naar Nicaragua en Costa Rica voor de laatste maand van deze ongelofelijke reis! Genoeg dingen te doen en zelfs daar zal ik weer 2 vriendinnen ontmoeten, inclusief onze Zweedse aussie om surflessen te nemen. Sandboarding is de sneeuwloze versie van snowboarden, deze bezigheid zullen we zeker gaan uitproberen maar dat is een latere zorg. Allereerst genieten we van de wereld onder water en de Jamaicaanse stijl op Utila.
Take it slow and don't rush!
Love you all
-
29 Januari 2012 - 10:06
Syl En Ronald:
Wat een leuk verhaal weer zeg!
Maar ben blij dat je de aardbeving zonder kleerscheuren vanaf bent gekomen!
Geniet nog even van de onderwater wereld en succes met de reis naar Nicaragua!
Liefs Syl en Ronald -
29 Januari 2012 - 10:08
Bert En Joke:
He Mark doe je een beetje voorzichtig ik wil je heel terug en het liefs zo snel mogelijk, jij bent ook een echte avonturier, heel veel liefs van ons. -
29 Januari 2012 - 16:17
Maaike:
Lieverd!! Doe je wel een beetje voorzichtig :)! Hoe is het met je? hoop dat alles goed gaat!! Hele dikke kus loveeeee -
29 Januari 2012 - 18:39
Lisanne:
He Mark,
Super leuk om je reisverslag te lezen. Volgens mij heb je het daar goed naar je zin! Was het een gave ervaring om de aarde onder je voeten te voelen schudden? Nog wat haaien gespot daar?
Ik wens je heel veel plezier met alles wat je nog gaat doen! Geniet ervan want voor je het weet ben je weer thuis in dit kikkerlandje.
Liefs en kus Lisann (vriendinnetje van je Broertje :P) -
30 Januari 2012 - 10:40
Hiele:
Goed om te zien dat je skills om vrienden te maken nog op en top werken;) Keep up the dutch crazyness
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
