Homecoming Smalls Outcoming Love

Halloha vrienden, familie, bekenden en onbekenden.

We zijn weer een aantal kilometers verder, vele verhalen rijker, euro's armer(letterlijk: de euro draait me nog eens de nek om, krijg er niks meer voor terug de afgelopen weken. Maar dat is een ander verhaal) en vele schrammen en blauwe plekken later zijn we aangekomen in Cameron Highlands. Land van de Malay, dit zijn de bergbewoners die hier hun rustige, vredige leven voortzetten als wij backpackers weer heenwaarts gaan.

De dag dat onze 'grote' kleine vriend, mr. Smalls (genaamd Rinke Jansen) naar huis moest. We hebben de laatste 2 dagen op Koh Lanta dan ook een paar brommertjes gehuurd en lekker rondgetoerd nu het nog kon. Wat ik telkens vergeet te zeggen is dat deze scooters, 125 cc met zich meedragen dus ook rustig 140 km/h over het asfalt kunnen razen. Altijd handig als je in tijdnood bent, ook al heb je 12 maanden om te reizen ;).
Hoe dan ook, via deze weg wil ik Mollie a.k.a. Beardman bedanken voor de geweldige 2 maanden en 3 weken die we samen hebben doorgebracht in alvorens Thailand, Laos, Vietnam, Cambodja en nogmaals Thailand. It was a ride which we will never forget.

Dusssss.....toen was ik alleen. Maar in backpackland ben je eigenlijk nooit echt alleen. Er zijn altijd wel mensen, bomen of lantaarnpalen om tegen aan te praten. Zo eindigde ik de eerste dag dan ook met een groep van 8 verschillende mensen aan een tafeltje in Koh Lanta om lekker te dineren. Daarna ben ik direct op de boot gestapt om het bounty eiland (let wel, witte stranden, lichtblauwe zee) Koh Lipe aan te doen. Het eiland heeft een zeeleven waar je U tegen zegt en een nachtleven idem dito. Met een stel Canadezen en een Fransoos hebben we dan ook het nodige lokale gerstennat geprobeerd en het zeeleven geprobeerd te aanschouwen. Ik ben zo langzamerhand een expert geworden in snorkeling- en duiktrips.

Mijn verlangen om Maleisië te zien begon te groeien, dus de volgende dag ben ik op de boot gesprongen om de grens over te gaan. Interessante gebeurtenis, want Maleisië is het enige land in Zuid-Oost Azië waar de moslimcultuur hoogtij dagen viert. Tevens één van de weinige landen waar je een gratis Visa van 90 dagen in je paspoort gestempeld krijgt. Geld te over voor mij zou je denken, totdat je de prijzen ziet in de supermarkten, hahaha! Aangekomen in Cenang Pentai (Langkawi) heb ik een leuk hostel gevonden, backpack gedropt en ben gaan eten. Kom ik terug ligt er één of andere dronken Engelsman in mijn bed te ruften. Voor de mensen die mij aardig goed kennen weten dat ik vrij snel verbaal of fysiek korte metten met dit soort gasten maak. Maar deze keer koos ik eieren voor mijn geld en ben gelijk verhuisd naar een ander hostel.

Schot in de roos bleek een uur later. Een karrenvracht aan mensen leren kennen en daarmee gingen we het nachtleven van Langkawi verkennen. De sfeer is Caribisch (Jamaica) te noemen, met langharige, getinte, reggae achtig sprekende Maleisiërs, oftewel mijn cup of tea. Uiteraard heeft deze Nederlandse mastodont zijn dancemoves laten zien op de dansvloer, alhoewel dat niet echt flexibel te noemen is in vergelijking tot die gasten, hahhahah. Het eiland verkennen op een brommert is hetgeen wat je doet in deze nare omstandigheden, met 30 graden op je bol. Tijdens deze dag heb ik weer eens op een olifant gereden (hoewel ik dat had afgezworen leken ze goed te worden verzorgd), verlaten stranden opgezocht en de bergtop van het eiland bezocht. Op het verlaten strand ben ik in aanraking gekomen met een lieftallig aapje die het op mijn linkerhandje had voorzien.

Jammer genoeg kunnen die beestjes rabiës hebben en allerlei andere lekkere besmettelijke ziekten, dus ben na enig beraad naar het ziekenhuis gegaan voor een onderzoekje. Gelukkig no problemo hiero, ik werd helemaal goedgekeurd dus we kunnen weer verder. Er zijn dus geen lichaamsdelen die er straks zomaar af kunnen vallen.

Na 2 dagen Langkawi was Penang de volgende halte langs de westkust van Maleisié. Stad van het beste eten in Zuid-Oost Azië en stad van de kunst. Geweldig gegeten en vele kunstachtige muurtekening aanschouwd in de straten van arty Penang. Indische, Chinese en Malay style food komen hier samen in een fantastische omgeving Het is de één na grootste stad van Maleisië, dus zie voor je; een met wolkenkrabbers volbebouwde stad aan een azuur blauwe zee.
Ik ben enigszins verslingerd geraakt aan het Indische eten. Voor 1 euro 50 heb je een volledige maaltijd met alles erop en eraan. Het is iets waar je niet stil bij staat, maar als je elke dag uit gaat eten dan zijn deze prijzen prima te handelen. Hier werd eveneens de befaamde cendol geserveerd. Dit is een verfrissende drank, bestaand uit kokos en palmsuiker uit Indonesië. Aangezien ze hier elke cultuur omarmen kan deze er ook nog wel bij. Vroeger heb ik dit weleens gedronken bij de Indonesische oma van Coen Bentvelzen. De smaak van deze drank maakte weer een aantal deurtjes los in mijn oude herinneringen doos.

Na 2 dagen etend en drinkend in een soort van kunstgalerij rondgewandeld te hebben heb ik mijn trip ingezet naar de Cameron Highlands. Deze plek staat bekend om haar trekkings, bergtoppen en geloof het of niet aardbeien. Vandaag heb ik dan ook een 6 uur durende trekking gedaan, midden door mossy forest jungle. Geen pretje voor zo'n ouwe man als ik, maar gelukkig hebben we het overleefd. Onderweg waren we 'the trail' kwijt geraakt. Zonder water en eten waren we in een dichtgegroeide jungle beland, met geen enkel gevoel waarheen te gaan. Er zat niets anders op dan de terugweg maar in te zetten en het opnieuw te proberen. Gelukkig hebben we na lange tijd door de jungle gestruind te hebben de bewoonde wereld weer kunnen omarmen. Meteen een tent opgezocht om ons vol te gooien met eten en drinken. Het is bijna niet voor te stellen in deze communicatieve wereld dat je kan verdwalen en zonder eten en drinken langzaam wegkwijnt in een bush bush. Toch gebeurde dit bijna, hoewel we natuurlijk doorgewinterde avonturiers zijn moet je altijd met common sense je voorbereiden (tip van de dag; de tips zijn overigens gratis, donaties zijn hoe dan ook welkom ;)).

Morgen ga ik één van mijn maten opzoeken in Kuala Lumpur (Dimitri Goossens), hierna komt mijn lieftallige vriendin mij voor 2,5 week ondersteunen op deze zware trip :P.

We kijken er allebei erg naar uit, om naast elkaar, orang-oetangs, bergen en jungle te gaan bekijken. Daarnaast denk ik dat er genoeg gegeten gaat worden in dit fantastische moslim land.

Gasten, ik zeg adieu en tot snel!